Poprawianie omyłek w ofertach przetargowych

Co do zasady, poprawienie omyłek  w złożonych ofertach przetargowych, nie jest uprawnieniem Zamawiającego, lecz obowiązkiem.

Poprawieniu podlegają (art. 87 ust.2 pkt 1-3 Prawa zamówień publicznych):

1) oczywiste omyłki pisarskie,

2) oczywiste omyłki rachunkowe, z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek,

3) inne omyłki polegające na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty.

Oczywiste omyłki pisarskie, to takie omyłki, które są łatwo zauważalne, które popełniono w sposób niezamierzony  np. użyto niewłaściwych wyrazów, nastąpiły pomyłki w pisowni.

Oczywista omyłka pisarska jest to nie tylko fizyczne wprowadzenie omyłkowego zapisu w treści oferty, który nasuwa się samoczynnie, przez pierwszy ogląd danego dokumentu. Oczywista omyłka pisarska polega również na pominięciu określonego zapisu, w szczególności przez techniczne, często komputerowe i automatyczne przesunięcie tekstu, czy też pominięcie fragmentu tekstu, który – jak wskazuje kontekst i całość dokumentu – powinien znaleźć się w danym dokumencie (wyrok KIO UZP z 31 marca 2009 r., KIO/UZP 319/09  – mówi Radca Prawny Eliza Krause.

Oczywiste omyłki rachunkowe to błędy wynikające z niewłaściwego przeprowadzenia działań arytmetycznych, w szczególności błędne zsumowanie lub odjęcie poszczególnych pozycji (postanowienie SN z 21 czerwca 1967 r., II CZ 48/67). Błąd rachunkowy może wynikać z porównania ceny zawartej w ofercie z ceną zawartą w kosztorysie ofertowym (ślepym), jednakże może się okazać w tym przypadku, że zamawiający powinien wówczas wykorzystać też procedurę wyjaśniania z art. 87 ust. 1 PZP.

Sprostowania oczywistych omyłek pisarskich lub oczywistych błędów rachunkowych nie mogą prowadzić do zmiany oferty.

Pojęcie „innej omyłki” polegającej na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, nie zostało w ustawie PZP zdefiniowane.

Konieczność podjęcia działań przez Zamawiającego  w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 PZP (poprawienie innej omyłki),  jest obligatoryjna, nie ma żadnych wyjątków od tej zasady. Zamawiający musi skorzystać z instytucji poprawienia „innej omyłki”, w razie zaistnienia podstaw faktycznych (tzn. ustalić zasadność poprawy, czy też jej brak), zanim dokona odrzucenia na podstawie przywołanego powyżej przepisu PZP – kontynuuje Radca Prawny Eliza Krause.

Omyłki, o których mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 PZP winny mieć taki charakter, by czynności ich poprawy mógł dokonać zamawiający samodzielnie, bez udziału wykonawcy w tej czynności.

W związku z powyższym w doktrynie ugruntowany został pogląd, że (1931/12) „w zakresie możliwości poprawienia oferty na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 PZP decyduje okoliczność, czy czynność ta nie doprowadzi do istotnej zmiany treści oferty. W takim wypadku należy ocenić jej wpływ na treść tej ostatniej, rozmiar i wagę (znaczenie) dla całokształtu oświadczenia woli”.

www.kancelariaek.pl